4) به سبک و سیاق فضا دقت کنید
قبل از این که شروع به راه رفتن در فضا کنید، از کارفرمای خود بپرسید که آیا این فضا توسط طراح خاصی طراحی شده است یا نه. اگر این طور باشد، خوش شانس هستید. در فضاهای صحنه پردازی شده، همه چیز از اثاثیه و مبلمان گرفته تا تابلوهای روی دیوار، به دقت و در تناسب با فضا جایگیری شده اند که این مساله کار شما را بسیار راحت تر می کند. اما چنان چه فضا طراحی نشده باشد، شما برای نشان دادن اهمیت و ویژگی های معمارانه ی فضا باید تلاش بیشتری بکنید. در چنین مواقعی، از خودتان بپرسید که صرف نظر از این اثاثیه، چه چیز و کدام عامل، این فضا را خاص و جذاب می کند؟”. شاید این عامل آجرها یا دیرک های چوبی باشد یا شاید پنجره های سرتاسری. این عامل هر چه که باشد، باید به نقطه ی کانونی عکس شما بدل گردد.
5) در هنگام عکاسی، حواس تان به خطوط عمودی باشد
در هنگام عکاسی معماری، شما اکثر مواقع ترجیح می دهید از لنزهای واید مثلا لنز 16-35 mm کانن استفاده کنند اما این لنزها باعث همگرا شدن خطوط عمودی می شوند. در این حالت دو خط موازی انگار به سمت هم مایل شده و به هم نزدیک می شوند. برای این که عکس تان حرفه ای و بنا نیز دارای ساختار مستحکم تری به نظر برسد، باید از این همگرایی جلوگیری کنید. راحت ترین راه این است که پرسپکتیو را تغییر دهید. چند قدم به عقب بردارید یا از زاویه ای مرتفع تری عکاسی کنید تا این خطوط عمودی موازی تر به نظر برسند. یک راه دیگر برای تصحیح این مشکل، این است که آن را در فتوشاپ ویرایش کنید یا این که اگر مشکل مالی ندارید، یک لنز کنترل پرسپکتیو خریداری کنید.
6) ارتفاع خود را افزایش دهید
انتخاب زوایه ای مرتفع در هنگام عکاسی معماری دو دلیل اصلی دارد: نخست، تصحیح هم گرا شدن خوط عمودی که قبلا به آن اشاره شد. و دلیلی دوم تلاش برای یافتن یک زاویه دید جدید و متفاوت است. اگر خوش شانس باشید، در فضایی که از آن عکاسی می کنید، حتما یک بالکن، راه پله یا عنصری طبیعی که چند متر شما را بالا ببرد، وجود خواهد داشت. به همین خاطر است که در 90 درصد پروژه های عکاسی از معماری همیشه می صرفد که یک نردبان تاشو یا یک چارپایه کوچک یا یک تک پایه همراه خود داشته باشید. به همراه داشتن این وسائل که ارزان بوده و وزن چندانی هم ندارند، به شما کمک می کند تا از زوایای کمتر دیده شده بتوانید فضاهای داخلی و خارجی را ثبت کنید.
درباره این سایت