طبقه بندی عکاسی معماری

   طبقه بندی عکاسی معماری

عکاسی معماری بطور معمول بعنوان شکلی از عکاسی توصیف میشود که از ساختمان ها و سایر بناها بعنوان سوژه استفاده میکند.
عکاسی معماری طبقه بندی های زیادی دارد، اما دونوع از رایج ترین انواع آن، عکاسی معماری از نمای داخلی و از نمای بیرونی است.

 عکاسی معماری از نمای بیرونی

این نوع از عکاسی معماری از روشنایی روز یا منبع مناسب نور (مانند مهتاب، نور پیرامون
چراغ های خیابان و چراغ های نمای بیرونی ساختمان ها) بهره میبرد.
یک عکاس معماری از نمای بیرونی، مناظری با چشم انداز زیبا در اطراف یک ساختمان را
برای عکاسی ترجیح میدهد.

او میخواهد تا زیبایی های ساختمان را با محیط اطراف ان ترکیب کند.
این کار، شباهت بسیار زیادی به عکس گرفتن از یک منظره همراه با عناصر طبیعی یا محیط پیرامون خودش دارد.
هممچنین، او دوست دارد عکسهایی بگیرد که خطوط یک ساختمان یا بنا را بطور کامل و واضح نشان دهد.
بهترین روش برای انجام اینکار ان است تا بسوی اسمان صاف عکسبرداری کنیم.
ایجاد رغبت و کنجکاوی در میان مخاطبان، هدف اصلی یک عکاس معماری از نمای بیرون است.

  عکاسی معماری از نمای داخلی

اگرچه در عکاسی معماری از نمای داخل به دنبال راهی برای استفاده از نور محیط پیرامون
(برای مثال از از پنجره های باز و نور خیابان) هستیم، همچنان باید نور بیشتری را به صحنه اضافه کنیم.
ما با استفاده از ابزار مکمل روشنایی میتوانیم به این خواسته برسیم که در این بین، فلاش عکاسی معروف ترین آنهاست.
این امر موجب میشود تا عکاسی معماری از نمای داخلی، عکاسی کنترل شده در نظر گرفته شود.
عکاس با تنظیم کردن نور محیط، شرایط را کنترل میکند.

مهمترین عنصر در این نوع عکاسی معمارانه، فضاست.
به همین خاطر، انهایی که از فضای داخلی عکس میگیرند، از لنز های زاویه باز استفاده میکنند.
آنها توانایی این را می یابند تا عکسهایی کامل، شامل عناصر زیباشناسی بگیرند.
همچنین، بسیاری از انها عکسهایی واضح و ساده را انتخاب میکنند؛
از شلوغی و بی نظمی در عکس می پرهیزند.
این امر، کمک شایانی در فو کردن و مشخص کردن خصوصیات یا ویژگی یک فضا یا ساختمان، میکند.